Wat is een bursitis?
De grootste slijmbeurs (bursa) van de elleboog bevindt zich op het achterste uiteinde van de ellepijp (ulna). Als de bursa ontstoken is spreken we van een bursitis. Dit gaat gepaard met een ballonvormige zachte zwelling aan de achterkant van de elleboog. Vaak is dit pijnlijk maar niet altijd.
De elleboog kan rood of warm zijn. Als de roodheid, warmte en pijn op de voorgrond staan, dan kan het ook gaan op een infectie. Het is daarom belangrijk dat een arts de bursitis onderzoekt. een bacteriële infectie van de bursa kan optreden na een wondje aan de elleboog of als het immuunsysteem van de patiënt onvoldoende werkt ten gevolge van een ziekte of medicatie.
Een bursitis kan ontstaan om verschillende redenen. Teveel op de elleboog steunen kan een bursitis uitlokken. Een bursitis kan ook ontstaan na een operatie aan de elleboog. Tenslotte kan een extra gevormd stukje bot aan de achterzijde van de elleboog het risico op een bursitis verhogen.
Onderzoek.
De diagnose van een bursitis olecrani is meestal vrij makkelijk. De zwelling is over het algemeen duidelijk.
Bij aanraken van de bursa voelt deze zacht aan. Het is vooral belangrijk het verschil tussen een ontstoken en een geïnfecteerde bursitis te maken aangezien de behandeling volledig verschillend is.
Meestal wordt een Röntgenfoto van de elleboog gemaakt om een zogenaamd tractiespoor, of extra botvorming uit te sluiten.
Wat is de behandeling?
Ten eerste wordt er een conservatieve behandeling gevolgd. Dat betekent dat een operatie nooit de eerste keuze is. Het eerste deel van de behandeling bestaat vooral uit rust en het voorkomen van druk op de bursa. Als er geen maagproblemen zijn wordt er vaak een kuur met ontstekingsremmende medicatie voorgeschreven.
Injecties in de bursa of het uitzuigen van de vloeistof uit de bursa worden soms ook gedaan maar het is belangrijk dat dit zeer zorgvuldig gebeurt omdat er een risico bestaat op een infectie, als er bij de injectie een bacterie in de bursa gebracht wordt.
Tenslotte kan het nodig zijn de elleboog te opereren. Dit is vrijwel nooit nodig voor een eerste acute bursitis maar gebeurd vaker als de bursitis steeds terugkomt of bij chronische problemen, waarbij er een duidelijk verdikte wand is van de bursa.
Operatie
Een bursitis olecrani kan zowel met een kijkoperatie als met een open techniek verwijderd worden. In beide gevallen wordt de volledige bursawand verwijderd.
Na de operatie
Direct na de operatie wordt de elleboog beschermd door een spalk. Dit blijft twee weken rond de elleboog en wordt pas verwijderd op de eerste consultatie. Dan worden ook de knoopjes van de hechtingen in de huid verwijderd.
Hierna mag de elleboog weer bewogen worden. De elleboog mag direct worden belast als de pijn dit toelaat. Steunen op de elleboog wordt afgeraden tot de pijn en de zwelling verdwenen zijn.
Specifieke complicaties
Naast de algemene complicaties, kunnen met name wondproblemen voorkomen na deze operatie.
Resultaten
De resultaten bij deze operatie zijn over het algemeen zeer goed. Meer dan 90% van de patiënten zal volledig genezen zijn. De duur van het herstel is zeer variabel. De meeste patiënten zullen na twee weken nog maar weinig last hebben.
De zwelling ter hoogte van de elleboog kan wel langer aanhouden. Rechtstreeks op de elleboog steunen is vaak pas na een lange tijd mogelijk. De bursa groeit naar verloop van tijd weer terug maar een nieuwe bursitis komt zelden voor.