Wegenwerken aan de Handelslei in Sint-Job zorgen voor hinder op weg naar Orthoca Noord – Meer info

Artrose van de elleboog

Wat is artrose

Artrose is een slijtage van het gewrichtskraakbeen. Als reactie op de artrose wordt er vaak extra bot aangemaakt aan de randen van het gewricht en het kapsel rond de elleboog verdikt. Slijtage van de elleboog uit zich dan ook door pijn en een beperkte beweging. Slijtage is een traag proces maar de symptomen kunnen soms snel optreden.

Artrose kan zoals in de andere gewrichten beginnen door langdurige overbelasting. Sommige mensen hebben meer aanleg tot artrose dan anderen. Tenslotte komt slijtage van de elleboog vaak voor na een ongeval, waarbij er een breuk werd opgelopen in het gewricht.

Onderzoek

Tijdens het onderzoek bij de arts zal deze de beweeglijkheid van de elleboog testen. Ook is het van belang te zien of de elleboog stabiel is tijdens de beweging. ‘Kraken’, of het ‘op slot schieten’ van de elleboog tijdens de beweging kunnen wijzen op losliggende stukjes kraakbeen of bot in het gewricht. Dit zijn zogenaamde gewrichtsmuizen.

Bij een ernstige artrose is er vaak vocht in het gewricht en soms is zelfs het uitzicht van de elleboog veranderd. Meestal wordt een Röntgenfoto van de elleboog gemaakt. Soms wordt er nog een CT scan gemaakt om de extra botvorming of de gewrichtsmuizen beter te kunnen zien.

Wat is de behandeling?

Ten eerste wordt er een conservatieve behandeling gevolgd. Dat betekent dat een operatie nooit de eerste keuze is. Het eerste deel van de behandeling bestaat vooral uit gerichte kinesitherapie.

Als er geen maagproblemen zijn wordt er vaak een kuur met ontstekingsremmende medicatie voorgeschreven. Als dit onvoldoende resultaat geeft dan kan de arts soms beslissen een injectie met cortisonen te geven. Tenslotte kan het nodig zijn de elleboog te opereren.

Operatie

Afhankelijk van de ernst van de slijtage en de symptomen en de leeftijd van de patiënt wordt er een andere operatie uitgevoerd. Gewrichtsmuizen worden meestal met een kijkoperatie (artroscopie) verwijderd.

Hierbij kan ook extra bot worden weggenomen en kan het kapsel worden losgemaakt om de elleboog beter te laten bewegen. Dit kan ook via een open procedure gebeuren met een incisie aan de achterkant of aan de zijkant van de elleboog.
Tenslotte kan er, bij mensen ouder dan 65 jaar, een totale prothese van de elleboog worden geplaatst.

Na de operatie

Direct na de operatie wordt de elleboog beschermd door een gips of een dik verband. Dit blijft 24 uur rond de elleboog. Dit dient om de zwelling tegen te gaan. Hierna moet de elleboog bewogen worden. In sommige gevallen zal dit gebeuren met de hulp van een CPM machine die de elleboog mechanisch beweegt. Vooral het strekken is meestal moeilijk in het begin.

Voor de prothese gelden een aantal leefregels. Zo mag men maximaal 5 kilogram per keer tillen. Dit is maximaal 1.5 kilogram bij herhaaldeijk heffen.

Specifieke complicaties

De elleboog is vaak sterk gezwollen na de operatie. Dit kan leiden tot blaren op de huid en wondproblemen. Door de zwelling neemt de beweeglijkheid die tijdens de operatie werd verkregen ook (tijdelijk) af.

Bij kijkoperaties van de elleboog is er een toegenomen risico op zenuwletsel. Indien het voor de zenuw te gevaarlijk zou zijn om artroscopisch verder te gaan kan er besloten worden om een open incisie te maken of om de operatie te stoppen.

Bij een prothese is er een vergroot risico op een infectie. Bij de minste twijfel dient u zich aan te melden om de elleboog te laten onderzoeken.

Resultaten

De resultaten bij deze operatie zijn over het algemeen goed maar dit is sterk afhankelijk van de ernst van de slijtage. De artrose wordt ook niet gestopt door de operatie maar het is de bedoeling de pijn te verminderen en de beweeglijkheid te verbeteren.

Het doel van de operatie is het verkrijgen van een functionele beweeglijkheid, waarmee de patiënt de meeste activiteiten van het dagelijks leven zonder pijn uit kan voeren. Alleen het plaatsen van een prothese stopt de artrose.

Ongeveer 90% van de prothesen zal, indien er geen complicaties optreden en de patiënt zich goed aan de leefregels houdt, langer dan 10 jaar goed functioneren. Vervangen van de prothese of een deel hiervan is meestal goed mogelijk.